Κοινωνικό Πολύκεντρο
Από τη CGT που καλεί σε φεμινιστική απεργία με το σύνθημα «μια μέρα χωρίς εμάς», την TUC που καταγγέλλει το χάσμα στις αμοιβές αντρών, γυναικών, την PSI που καλεί τις κυβερνήσεις για αναμόρφωση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας για την αντιμετώπιση της έμφυλης ανισότητας και την ΔΟΕ που εγκαινιάζει ένα νέο εργαλείο για την χάραξη ορθών πολιτικών στην αντιμετώπιση του επαγγελματικού διαχωρισμού, οι οργανώσεις σε όλο τον κόσμο στέλνουν το μήνυμα ότι χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμη για την ουσιαστική επίτευξη της ισότητας στην εργασία.
Οι γυναίκες σήμερα όλο και πιο συχνά αναδύονται σε ηγετικούς επαγγελματικούς ρόλους παρόλα αυτά εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την ανισότητα, τις διακρίσεις και τα φυλετικά στερεότυπα, ήταν η δήλωση του Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) ο οποίος στη συνέχεια υπενθύμισε ότι οι γυναίκες παγκόσμια είναι αυτές που φέρουν το βάρος της κοινωνικής φροντίδας γεγονός που βάζει κωλύματα στις επαγγελματικές ευκαιρίες. Στο ίδιο μήκος κύματος, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημόσιων Υπηρεσιών (PSI) στην ανακοίνωσή της υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο της αναμόρφωσης των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας για την επίτευξη της κοινωνικής και έμφυλης ισότητας: η αναγνώριση, ανταμοιβή και αναδιανομή της άμισθης γυναικείας εργασίας στην πρόνοια παρά τα βήματα που έχουν γίνει από τα κράτη μέλη και τον ΟΗΕ είναι ακόμη πολύ πίσω από την πλήρη αναγνώριση της και από το ξεπέρασμα των προκαταλήψεων και στεγανών στη διαφοροποίησή της από άλλα επαγγέλματα.
Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών της Γαλλίας (CGT), στην ανακοίνωσή της με τον τίτλο «μια μέρα χωρίς εμάς», καλεί σε φεμινιστική απεργία υπενθυμίζοντας ότι: ένας στους δύο εργαζόμενους είναι γυναίκα και μάλιστα 9 στις 10 από αυτές απασχολούνται σε κλάδους και επαγγέλματα γυναικοκρατούμενα. Μια γυναικεία παύση εργασίας θα σήμαινε γενική παύση.
Το Γενικό Συμβούλιο Συνδικάτων της Βρετανίας (TUC) για την φετινή ημέρα της Γυναίκας δημοσιεύει μια έκθεση για το μισθολογικό χάσμα, στην οποία υπογραμμίζει ότι παρόλο που το 57% των μελών των συνδικάτων στη Μ. Βρετανία είναι γυναίκες, το χάσμα στις αμοιβές είναι τόσο μεγάλο που αντιστοιχεί σε δύο μήνες γυναικείας εργασίας αμισθί.
